Η γλωσσολογία το στρώνει.
(και ο ανταποκριτής μας ξεφαντώνει)
Καν φαίνομαι γαρ, δέσποτα, γελών ομού και παίζων,
αλλ’ έχω πόνον άπειρον και θλίψιν βαρυτάτην
και χαλεπόν αρρώστημα και πάθος, αλλά πάθος!
Πάθος ακούσας τοιγαρούν μη κήλην υπολάβης,
μηδ’ άλλο τι χειρότερον εκ των μυστικοτέρων,
μη κερατάν το φανερόν, μη ταντανοτατάρτην,
μη νόσημα καρδιακόν, μη περιφλεγμονίαν,
μη σκορδαψόν μηδ’ ύδερον, μη παραπνευμονίαν,
αλλά μαχίμου Δεξιάς πολλήν ευτραπελίαν …
(ΠΟΙΗΜΑ ‘Α Του Προδρόμου κυρού Θεοδώρου προς
τον βασιλέα Μαυροϊωάννην, 1150-1200 μ.Χ.)
ΓΛΩΣΣΑΡΙ
χαλεπός: δύσκολος, ζοφερός
τοιγαρούν: λοιπόν, γι’ αυτό
υπολάβης: νομίσεις
κερατάς: παρωνυχία, φλεγμονή του δάχτυλου γύρω από το νύχι
ταντανοτατάρτης: ρίγος τεταρταίου πυρετού
περιφλεγμονία: πνευμονία
σκορδαψός: τραχώματα των ματιών
ύδερος: υδρωπικία
παραπνευμονία: περιπνευμονία
μάχιμος: αξιόμαχος
Δεξιάς: ευφημισμός
ευτραπελία: το γελοίο, η αστειότητα (ενίοτε και η βωμολοχία)
δοκείν: να υποθέτω, να φαντάζομαι, να νομίζω
ευλόγως: λογικά
προφέρεται: προβάλλεται
πλουτάρχως: άφθονα
Στα νότια της χώρας ο Μητροπολίτης Πατρών με δραστική παρέμβαση κατά του κορονοϊού καθησυχάζει το ανήσυχο ποίμνιο με εντατικές επαναλεξικοποιήσεις (κατ’ αναλογίαν προς το οπαδικό λεξιλόγιο διαδικτυακής αθλητικογραφίας, όπως «κοριτσάρες» αντί «αθλήτριες» ή «Σάντρα. Η 25άρα κουκλάρα. Μια ντράμερ. Αυτή. Το κύμβαλο/σύμβολο του σεξ»). Όπως: «Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού. Η μετοχή μας στο Ποτήριο της Ζωής, όπου δίδεται ο ίδιος Κύριος εις βρώσιν και πόσιν τοις πιστοίς και εις ζωήν αιώνιον. Η Θεία Κοινωνία είναι ο ίδιος ο Κύριος. Εντός του Αγίου Ποτηρίου είναι το Πανάγιον Σώμα του και το Τίμιον Αίμα Του. Ο Κύριος είναι η Ζωή και όποιος προσερχόμενος μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, κοινωνεί των Θείων και Αχράντων Μυστηρίων λαμβάνει την ίασιν της ψυχής και του σώματος και την όντως Ζωή».
https://www.youtube.com/watch?v=fAL8natOOm4
Το ποίμνιο συγκατένευσε, όλοι παν’ στην Εκκλησιά το Χριστό να προσκυνήσουν, όλοι παν’ στην Εκκλησιά, λάμπει απόψε η Παναγιά. Και ο Νομός Αχαΐας μαζί με τους γειτονικούς Ηλείας και Ζακύνθου μπαίνει την επομένη σε καραντίνα.
Με τι χαλύβδινο ήθος επιστρέφει κανείς από μια εκδήλωση προσκυνηματικού τουρισμού («Πάσχα στους Άγιους Τόπους» το έλεγαν άλλοτε ή «είναι χατζής») αποδεικνύεται από τον επιτυχώς διακορονισμένο (όπως επιβεβαιώθηκε και από τις εξετάσεις) εκ των διοργανωτών του Προσκυνήματος παπα-Γιώργη, ο οποίος νοσών και άνετα καθήμενος στο ιδιωτικό του βολάν, με απασφαλισμένη στο ελεύθερο χέρι την προστατευτική μάσκα, αντιμετωπίζων τον ιόν με θάρρος, πίστη και Ντεπόν, καθ’ οδόν προς το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου Πατρών για τις ειδικές εξετάσεις, έδωσε συνέντευξη στους επίμονους δημοσιογράφους τοπικού ΜΕ. Αγνοείται αν οι ήρωες εν ημιαγνοία τους δημοσιογράφοι, που δεν απείχαν κατά τη διάρκεια της συνεντεύξεως απόσταση ενός ή και δυο μέτρων από τον ιερέα, έχουν εν συνεχεία, όπως και ο ιερέας, τεθεί σε καραντίνα (μαζί με το μικρόφωνο).
Στα βόρεια τώρα της χώρας, άλλοι ηρωικοί δημοσιογράφοι αγρυπνούν στις παραμεθόριες Καστανιές ελπίζοντας σε επεισόδια τα οποία ενώ είναι πιθανόν να ακούγονται ουδόλως φαίνονται. Αντιθέτως, εντυπωσιακά πλάνα προβάλλονται των εγκαταλελειμμένων από τους κατοίκους-των νυχτερινών Καστανιών. Με μόνον εναπομείναντα αόρατο κάτοικο την στεντορεία—με ένα στόμα, μια φωνή— ψαλμωδία «Τη υπερμάχω στρατηγώ» να αναπέμπεται από μεγάφωνα προκειμένου να ακουστεί μέχρι την Αγιά Σοφιά, το Μέγα Μοναστήρι, και ακόμα πιο πέρα. Αναμεταδίδουσα και πολλαπλασιάζουσα το γνωστό και από παλαιότερα από τους 300 μήνυμα, το διαχρονικό «Μολών λαβέ».
https://www.youtube.com/watch?time_continue=6&v=iC1IFNDDYjY&feature=emb_logo
Επιβεβαιώνουν τα πλάνα αυτά πως πράγματι όσοι από τους κατοίκους δεν έχουν εθελοντικώς μετάσχει σε αυθορμήτως σχηματισθείσες πολιτοφυλακές ανασύροντας τα κυνηγετικά τους και πυροβολώντας σχεδόν ανελλιπώς στον αέρα, επιδίδονται στον μόνον αποδεκτό συνωστισμό ακόμα και από το Υπουργείο Υγείας, ακόμα και από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, ακόμα και από τον κρατικό καθ’ ύλην αρμόδιο ΕΟΔΥ, κορονοϊού καλπάζοντος, τον εκκλησιαστικό. Προκειμένου να συμψάλουν την πρώτη εφέτος εαρινή Ακολουθία των Χαιρετισμών. Το Πάσχα επέρχεται, η μεγάλη αναγκαστική θυσία επίκειται, τα εκκλησιάσματα προβλέπονται πυκνότερα, η φύσις οργά, τα κοτσύφια στο Πεδίο του Άρεως επιδίδονται ήδη σε γενετήσιες αρμονίες. Αλλά φωνητικώς, όπως ο ποιητής περιέχει τον επαίτη, η ηδονή εμπεριέχει την οδύνη, και ο έγκριτος λοιμωξιολόγος καθηγητής κύριος Σωτήρης Τσιόδρας σύρεται να ζηλώσει την δόξα των σεισμολόγων. (Των σιβυλλικών επιστημόνων που ενώ συνήθως περικόπτονται-αποθαρρύνονται και διασύρονται από κράτος και κοινωνικό σώμα, αίφνης, πανικού εμπεσόντος, λατρεύονται-θυμιατίζονται-ανασύρονται από την αφάνεια σε εκθαμβωτική επιφάνεια ευθύς ως ο υπνώττων Εγκέλαδος αλλάξει καθ’ ύπνους πλευρό.) Και εισηγείται με ψυχραιμία επιστημονικής φύσεως, φλέγμα βορειοευρωπαϊκής προελεύσεως, φωτογένεια Χάρι Πότερ και διπλωματία πολύπειρου Αρκάδος ξωμάχου να απομονωθούμε προκειμένου να «επιπεδώσουμε», και όχι απλώς να ευθειάσουμε, «την καμπύλη της νόσου».
https://www.youtube.com/watch?time_continue=70&v=neBWAvcrR08&feature=emb_logo
Παπάδες και γιατροί αγωνίζονται να μας πείσουν με μεταφορές, παραφράσεις και επαναλεξικοποιήσεις, για τον ορισμό του τελειότερου προσφερόμενου Παράδεισου ανευθυνότητας. Κατά τον ιερέα,— το όραμα μιας επικίνδυνης ζούγκλας όπου εγκατοικεί η αμαρτία και από την οποία προσπαθεί να ξεφύγει ένα έρμαιο κάθε θεσμικής πολιτοφυλακής ζεύγος θεόγυμνων κατατρεγμένων προσφύγων μιας προ-κοσμικής φανταστικής Εδέμ (που ανήκει σε άλλους ιδιοκτήτες—αυτούς που ανέκαθεν είναι ιδιοκτήτες) που δεν υπήρξε ποτέ. Κατά τον γιατρό,— ένα ανταριασμένο, φουρτουνιασμένο πέλαγος—στεριά ούτε για δείγμα— ριβοζονουκλεϊκού οξέος όπου δίκτυα αντιδράσεων καταλήγουν σε πρόδρομες ενώσεις πρωτεϊνών και λιπιδίων και βυσσοδομούν οι νεοφανείς μονοκλωνικοί κορονοϊοί θετικής κατεύθυνσης, πλάσματα και μη πλάσματα, με υποθετική ζωή, καταστροφικά και μη, ανάλογα με τη μετάφραση-παράφραση-αντιγραφή-παραποίηση και σύνθεση του Κόσμου της Μεγάλης Αναπαραγωγής Αυτοαντιγράφων του ΔεσοξυριβοζοΝουκλεϊνικού Οξέος.
Το Πολιτικό Πρόβλημα στην Ελλάδα έχει εντωμεταξύ επιλυθεί δια μείζονος επιμερισμού πολιτικών ευθυνών μεταξύ των Πολιτικών Παρατάξεων της Υπερδιορθώσεως και του «κορωνοϊός με ωμέγα» (ως γνωστόν αυτοί μιλούν τα νέα ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα και καθ’οδόν όπως τα παιδιά προς την κατάκτηση της μητρικής τους διαπράττουν αδόκιμους μπαμπινιωτισμούς) και των Πολιτικών Παρατάξεων της Υποδιορθώσεως και του «κορονοϊός με όμικρον» (αυτοί ίσως πάσχουν από πολύπλοκο υπεραστισμό της υπόθεσης της εμφυτότητας).
Αλλά προκύπτει η όξυνση του εθνικού προβλήματος της υπογεννητικότητας όπως και η επανερχόμενη αμφισβήτηση της Θείας Κοινωνίας. Με την προτροπή, από επίσημα χείλη, «όλα ανέπαφα», στην πρώτη γραμμή άμυνας κατά του κορονοϊού, παρουσιάζονται αμφότερες δισεπίλυτες. Εκτάκτως, ανασύρονται και πάλι οι αρμόδιοι ταχυδακτυλουργοί και οι φυσιοδίφες από την αφάνεια για να διδάξουν πρακτικά τεχνάσματα. Οι πρώτοι, να διδάξουν στους ιερείς αλλά και στους πιστούς πώς να χρησιμοποιούν ανέπαφα ένα κοχλιάριο καταπόσεως υγρού. (Μολονότι οι ιερείς ισχυρίζονται ότι την ταχυδακτυλουργία αυτή την κατέχουν αφού συστηματικά την διδάσκονται επαρκώς στις ανά την χώρα πανεπιστημιακές θεολογικές σχολές, τα αδιέξοδα της πειραματικής διδασκαλίας που οργανώνεται δωρεάν στα προαύλια των εκκλησιών, πείθουν περί του αντιθέτου). Οι δεύτεροι, να υπενθυμίσουν την απέραντη φυσική ποικιλία μη διεισδυτικής αναπαραγωγής με υπόδειγμα την γενετήσια οικονομία των φρύνων. Έτσι θεάθηκαν ολιγάριθμες ομάδες υπεραστικών περιπατητών σε ομαδικές σιωπηλές επικύψεις διαρκείας πάνω από ευκαιριακούς νερόλακκους συνήθους οδικής κακοτεχνίας. (Νεροπαγίδες που μόνες πλέον μαρτυρούν πως αυτό που σήμερα λέγεται «Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου», υπήρξε κάποτε φύση). Κύπτοντες παρατηρούν εντατικά τις υγρές επιφάνειες όχι από παρωχημένον ναρκισσικό αταβισμό, αλλά από νηφάλια, βενθάμεια και ανταξία του ονόματός της ωφέλιμη ηδονοβλεψία. Όπως επεξηγείται και περιγράφεται στην ηπίας λογοτεχνικότητας περιγραφή που για εποπτικούς λόγους προσαρτάται εδώ. (Δεν ήταν δυνατόν από έναν τέτοιον αγερμό να μην ερεθιστεί η έμφυτη στον γλωσσικό μηχανισμό λογοτεχνική ροπή).
Έτσι, πράγματι, ουδέν νεώτερον από όλα τα μέτωπα. Η γλωσσολογία το στρώνει.
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ: Νεοφανής δυναμικός ψηφιακός ενημερωτικός ιστότοπος διαβεβαιώνει πως «Ξενοδοχείο σε καραντίνα / κατέρρευσε στην Κίνα». Μια χαρακτηριστική της κρισιμότητας των περιστάσεων υπέρβαση του λογικού νοήματος από το ποιητικό. Αλλά και προϊδεασμός της Ημέρας Ποίησης που εορτάζεται κατά την εαρινή ισημερία που και αυτή επέρχεται.
ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ: Ακολουθεί η νέα μαρτυρία του Πειραιώς Σεραφείμ όπου ο μητροπολίτης διαβεβαιώνει πως ναι, και ο Μαρξ, ναι, και ο Χριστός υπογραμμίζοντας πως «η ανατροπή της φυσικής τάξεως των πραγμάτων είναι δεδομένη για την Εκκλησία» , ενώ, στα 7:17 αποκαλύπτει πως «το να γίνει κανείς θεός είναι θέμα εμπειρίας και γεύσεως».
https://www.megatv.com/megagegonota/article.asp?catid=27369&subid=2&pubid=38555200
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ περί της οχείας των φρύνων
Μέσα στο σκοτάδι ακούγεται η ρυθμική βαθιά αναπνοή-σα να φυσάει ένας παράδοξος στεριανός τρίτωνας χαλασμένο βούκινο. Αδιόρατος παφλασμός νερού – ο νερόλακκος ανταποκρίθηκε στον περαστικό ποδηλάτη που σταματάει σαν ξαφνιασμένος. Το φανάρι του δίτροχου φωτίζει με ένα απόκοσμο διακριτικό φως την επιφάνεια του νερού. Τον βλέπω και βλέπω και τον άλλον. Με βήμα ανάλαφρο, σχεδόν χορευτικό, παραδίνεται στο κάλεσμα του ξεκούρντιστου βούκινου που προκαλεί ανατριχίλες στο στάσιμο νερό. Σα να μεταδίνεται και σ’ αυτόν η ηδονική ανατριχίλα. Πλησιάζουν σε απόσταση αναπνοής. Διακρίνω το φουσκωμένο λαρύγγι του που πάει να εκραγεί. Με μια αποφασιστική σίγουρη κίνηση τον αρπάζει από τη μέση, τον κολλάει πάνω του, και τον πιέζει σταθερά και δυνατά. Μια ατέρμονη μαύρη κορδέλα αναπηδάει από το σώμα του άλλου και ξετυλίγεται κάτω απ’ το έκπληκτο φανάρι πάνω και κάτω απ’ το νερό. Τότε ένα εξαίσιο συννεφάκι ιριδίζοντος σπέρματος εκτινάσσεται από τον πρώτο, συναντάει τη μαύρη κορδέλα των αυγών, και η άλλη μέρα γίνεται μάρτυρας της πιο θαυμαστής μη διεισδυτικής γονιμοποίησης και της πιο θαυμαστά λυσιτελούς ερωτικής νύχτας χωρίς πολλά-πολλά.
(ΕΣ, «Οχεία των Φρύνων»- Παρηγορητικός σε ανέπαφους)
