Γενικά είναι καλό για τους τέως πρωθυπουργούς να συγγράφουν απομνημονεύματα, αλλά, παρακαλώ, να ρωτάνε κειμενογράφους για το πότε πρέπει να τα εκδώσουν. Όπως δεν συνέβη με το επικείμενο βιβλίο Σημίτη που δαιμόνισε τον Καραμανλή.

Η έριδα ξέσπασε για το επίδικο θέμα εάν δώσαμε προώρως τα άγια τοις κυσί στην Κόκκινη Μηλιά ή όχι. Και ο Καραμανλής απάντησε ξερά και στακάτα.

Λάθος. Τέως πρωθυπουργοί που διαφωνούν δημοσίως είναι απρεπές θέαμα. Ο Καραμανλής έπρεπε να ετοιμάσει βιβλίο. Αμφότερες οι εκδόσεις θα σκονίζονταν στα πάνω ράφια μιας βιβλιοθήκης. Η ζωντανή πρόκληση και πρόσκληση οδηγεί ενίοτε σε χαριτωμένες ακρότητες και ποταμούς γέλιου.

Δείτε προσφορές όπως της κυρίας Μενδώνη που κάλεσε τον Τσίπρα στην Ακρόπολη. Διότι ο άνθρωπος θα έπαιρνε μαζί του ως ξεναγό κανέναν Μπελαβίλα, και κάλλιο να ήρχονταν ο Κιουταχής να κρίνει πολιτικά το αρχαιολογικό τσιμέντο.