Χάθηκα, γιατί δεν είχα τα φτερά
23-10-2020

H ψηφιακή αγνότητα του Καλλιμάρμαρου, γεμάτη ζωντανά πορτρέτα νέων όπου εκτελούν ένα τραγούδι του 1983 πάνω στην δοκιμασμένη συνταγή μιας «υπέρογκης πλην λιτής αρχιτεκτονικής», γέμισε και πάλι με το βαρετό περιεχόμενό της τα κανάλια.

Ας κρατήσουν λοιπόν οι χοροί εκείνου που δήλωσε στον «Μπάλο» του «πως είναι αρχηγός σ΄αυτό το πανηγύρι». Αρχηγός μπορεί να μη έγινε, αλλά τροβαδούρος της εποχής των οπαδών του «δεν το ξανακάνω στο Οτομπιάνκι», σίγουρα.

Το «πνεύμα της Γιάννας» το εμπεδώσαμε. Μεγαλοστομία, δανεικές ιδέες (έ και να ξέρατε τίνος ιδέα ήταν η Μπιόρκ των εγκαινίων του 2004…) πρόπυλα φελιζόλ στο Στάδιο, φωτιά στον Σερπετζέ στο γύρισμα της χιλιετίας, λίγοι και εκλεκτοί συνεργάτες που διαπίδυσαν αχρεωστήτως ως οραματιστές του νεοελληνισμού, προνόμιο που δεν γνώρισαν χίλιοι τουλάχιστον αξιότεροι πρόγονοι, και πάντοτε, παντού και συνεχώς η χρήση μουσικών και γραπτών έργων «τέχνης» (και πιάτσας) καμωμένων για άλλη χρήση, για άλλους πελάτες, αλλά εύλογα μεταφερμένων σε αμόρφωτα αφτιά (πως άντεξαν το ημιστίχιο περί «εκπροσώπων έρημων κι απρόσωπων» οι τεκνο-εκλεκτοί) ανήμερα που θα δικάζονταν οι βασανιστές του Ζακ, και άλλη μια «σύσκεψη» ενός μεσοσταθμικού πρωθυπουργού που μας έχει τρελάνει στον Περονισμό, απολύτως ισάξιου με τον προηγηθέντα Σαλιάπιν του βαρετού λόγου.

Είδατε αποσπάσματα από τον «αδύναμο κρίκο;» Σας συνέβη να απολαύσετε την «κοινή γνώμη» των συνοδών της Μαλέσκου, της Κατκαίν, και των άλλων παρουσιαστών; Καταλάβατε τις οδηγίες του (ελαφρώς ασταθούς λυρικά) Μούτσι προς την νεότητα που τον εκθειάζει;

Εξηγήσεις των νέων για τον λόγο που χοροπηδάνε στα πάρτι; Νειλόμετρο συμβουλευτήκατε άραγε (διότι ακόμη κι εγώ είμαι σε θέση να μετράω τις αιματηρές οικονομίες που πρέπει να εφαρμόσουμε στο μέλλον) για τον διασαλευμένο προϋπολογισμό μας;

Η Ηλικία, η Παιδεία και το Γνωστικό Πεδίο της συντονίστριας ενός εθιμικού μαυρογορδάτειου ή κωλεττικού σχήματος, εκπροσωπείται κάλλιστα από το Auntie Grizelda των αξιοθρήνητων (τότε και τώρα) Monkees, παρεκτός και προτιμάτε Troggs και το Wild thing, φυσικά σε στίχους Βερίτη.

Kατά τα άλλα, οι νεάνιδες ήταν μακροπρόσωπες και μακρυμαλλούσες και οι νεάνιδοι, ειδικά ο ένας, τάχα μυστακοφόρος, ήτον χλοάζων υπηνήτης. Αλλά δεν ενοχλούν, όπως εξάλλου και τα πετειναράκια το GNTM. Τα ρακόρ των στίχων με την κινητικότητα του «κόρους λάιν» απλώς τρισάθλια. Το μόνο ελαφρυντικό ήταν πως οι αποστάσεις, λογω κορονοΐού, συνετέλεσαν να ελαφρύνει κάπως το μπατάλικο, καμπάτικο θέαμα.